Lettres francopersanes

2022-08-19 15:43:13 به ناگاهان
به شهید راهِ استقلال و آزادی ایران
دکتر حسین فاطمی

به هیچ روی
بَر نِمی تابَند
آینه داران را
تَمامَت خواهان
*
به هیچ روی
بَر نِمی تابَند
نادِره کاران را
وَهم زَدِگان
*
وَ فرو خواهند ریخت
بی آنکه بِتوانَند گریخت
به ناگاهان
*
اَزان تَفَرعُن ها و تَنَعُّم ها
چه بَرجای خواهد ماند
جُز کین و نِفرینِ بی نوایان
در پایان ؟
*
وَ باز
ما می مانیم و
این سَرزمینِ ویران
وَ باز
ما می مانیم و
خِیلِ سوگواران
وَ باز
ما می مانیم و
یادِ یاران
یادِ سال ها خَفَقان و زندان
یادِ هُجومِ اوباش به سَنگرِ آزادی و آزادِگان
یادِ « باخترِ امروز» وَ ویرانۀ بَرجای ماندۀ آن
یادِ آن شَهابِ آسمانِ آبان
یادِ آن فَریادِ
«زنده باد ایران»
دران صُبحِ سُربیِ تیرباران ...

سعید شهرتاش
28 مرداد 1401 Ouvert / Commentaire

2022-08-19 12:18:04 سوگسرود اخوان برای پیر محمد احمد آبادی Ouvert / Commentaire

2022-08-12 11:14:57 ما در حین بیگانگی از خود
همیشه شبیه خود
هستیم

بیژن جلالی

Bien qu'étrangers à nous-mêmes
Nous ne cessons pas
de nous ressembler

Traduction: Mohammad Ziar Ouvert / Commentaire

2022-08-08 14:37:44 Ouvert / Commentaire

2021-12-23 10:40:56 حضورت شعله بر سرمای جان است
چراغم روشن از گرمای آن است
صدای عشق خاموشی نگیرد
هزاران حرف در چشمت نهان است

م. جعفری دهقی Ouvert / Commentaire

2021-12-19 23:05:32 فرجام پاییز

در بوستان لوگزامبورگ شب فرا رسیده است ؛
 درها رفته رفته بسته می شوند.
روز که در افق جان می دهد گویی واپسین بدرود فصل دلپسند است.
پا فرش رو به مرگ ِ برگهای خزان را لگدکوب می کند.

شب کُند فرا می رسد صدای کُند شدن گام ها
و نجواهای رهگذران دیر امده، به گوش می رسد.
بن شاخه ها در میان شاخساران در برابر سرما
بوسه ای می دهند و می ستانند.

زیرا زمستان اندوه بار و عبوس از راه می رسد!
ای بیچاره مرمرهای عریان، دارید تنها می شوید.
دلدادگان رازدار، اشنایان شما
دیرزمانی زیرسایه تان پناه نخواهند گرفت.

مِه ایی خاکستری و ظریف در آسمان محو می شود.
در کوچه باغ های غم گرفته که عنقریب
میعادگاه بوسه های حسرت بار می شوند،
رازها جان می گیرند.
گنجشکها رفته اند و نیمکت ها خالی اند.

امان از بازگشت غم بار موسم سرما زدگان!
آنک لرزشی بر شانه شما می گذرد
از هم اینک دل،تنگ می شود و برای باز شدن
 آرزومند عطر داغ اتاق های در بسته است.

برگردان: محمد زیار Ouvert / Commentaire

2021-12-19 23:04:21 Fin d'automne

C'est le soir au jardin du Luxembourg ; les portes
Vont se fermer ; le jour qui meurt à l'horizon
Semble un dernier adieu de la douce saison ;
Le pied foule un tapis mourant de feuilles mortes.

La nuit lente descend ; on entend s'apaiser
Des passants attardés les pas et les murmures ;
Les groupes, sur leur socle, au milieu des ramures,
Pour conjurer le froid échangent un baiser.

Car voici que l'Hiver s'avance, triste et sombre !
Vous allez être seuls, ô pauvres marbres nus!
Les amoureux discrets, à vous tous bien connus,
Ne viendront de longtemps s'abriter à votre ombre.

Un brouillard gris et fin s'estompe dans les airs ;
Le mystère se fait dans les mornes allées
Que hanteront bientôt les bises désolées ;
Les moineaux sont partis et les bancs sont déserts.

Oh ! le triste retour des saisons enrhumées !
Déjà sur votre épaule un frisson vient courir ;
Déjà le coeur se serre et, comme pour s'ouvrir,
Aspire au chaud parfum des chambres bien fermées.

Germain Nouveau Ouvert / Commentaire

2021-12-18 22:18:52 Ouvert / Commentaire

2021-12-18 22:18:52 Ouvert / Commentaire

2021-12-12 12:10:27 Claire Vénus, qui erres par les Cieux…

Claire Vénus, qui erres par les Cieux,
Entends ma voix qui en plaints chantera,
Tant que ta face au haut du Ciel luira,
Son long travail et souci ennuyeux.

Mon œil veillant s’attendrira bien mieux,
Et plus de pleurs te voyant jettera.
Mieux mon lit mol de larmes baignera,
De ses travaux voyant témoins tes yeux.

Donc des humains sont les lassés esprits
De doux repos et de sommeil épris.
J’endure mal tant que le soleil luit ;

Et quand je suis quasi toute cassée,
Et que me suis mise en mon lit lassée,
Crier me faut mon mal toute la nuit.

Louise Labé
1524-1566 Ouvert / Commentaire